ΤΑΞΙΔΕΨΑ

Ταξίδεψα, ταξίδεψα
 όμως εκεί δεν φτάνω
 μοιάζει θαρρείς με όνειρο
 που βρίσκω και το χάνω.
Πέρασα μέσ´ από στενά
 και σκοτεινά δρομάκια,
 πέρασα μέσ´ από φωτιά
 κι αρχοντικά παλάτια.
Περπάτησα στα μάτια σου
για να ´βρω την αλήθεια
 μα τα ᾽κλεισες ειρωνικά
 λέγοντας παραμύθια.
Και ξέρω τώρα έφτασα
τέλειωσε το ταξίδι
πλήρωσα τόσο ακριβά
κάτι που λίγο αξίζει

ΛΟΥΡΙΔΑΣ

Έχω μάτια χρυσά και είμαι σε δυό σπίτια βασιλιάς...
γατάκια

Βροχή- Χαρτί- Μελάνι

Εποχές που αρρωσταίνουν,

ζωές που μπαινοβγαίνουν

και κάποιο άρωμα

ή φωτογραφία πίσω αφήνουν

καθώς ο χρόνος

την παράσταση κλείνει.

Η περιέργεια που για μια μέρα ακόμα

μας κρατάει ζωντανούς, σβήνει,

απ´ τα χέρια ξεγλυστράει

σα γάτος που χάδι δεν θέλει.

Μια μέρα ακόμα, το αύριο,

που μέσα στη βροχή θα πνιγεί.

Είμαι μια ηρωΐδα από μελάνι σε χαρτί

να βγω στο δρόμο με βροχή λέει το σενάριο

"Ευχάριστα νέα":

τονωτικό, απαλό, βελούδινο άγγιγμα ζωής όλων των αισθήσεων (για να θυμόμαστε κάπου κάπου πως είναι)

Μου Μου

πρόσεχε μη μας πάθεις τίποτα... θα σε σκοτώσουμε

.

Πόρτα-Χωρίς- Κλειδί

Τα σύννεφα είναι γεμάτα όνειρα

βρέχει, 

όνειρα με χρώματα

απλώνω τα χέρια στη βροχή

και τα γεμίζω με μπογιές.

Μ´ αυτές που κάποτε, 

παλιά,

ζωγράφισα μια πόρτα μαγική,

δεν μπήκες με τη σιγουριά

πως για ν´ ανοίξει ήθελες κλειδί.

ΗΔΟΝΗ ΟΔΥΝΗΣ

Κι αν κερδίσω ή χάσω
δεν με νοιάζει
Πολύ ή λίγο αν κλάψω
τον πόνο θε ν´ απαλύνω.
Το όλα ή το τίποτα
και της οδύνης την ηδονή
θα κρατήσω.
Μ´ αυτήν θα μεθάω.

ΔΟΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η αρχή είναι ένα όνειρο,
που μέσα του ψάχνεις
και βρίσκεις τον ιδανικό θάνατο.
Αυτόν που έζησα -στο κατά λάθος-
με έριξε στην ζεστή αγκαλιά
του απόλυτου τίποτα
αιώνας φάνηκε μα ξύπνησα
στο ίδιο κρύο, το "τώρα".

Δεν ξέρω την αναλογία
για να τον ξαναζήσω
αλλά σίγουρα θα πετύχω
τον τελευταίο, μοιραίο έρωτα.