LoureedasRules

Loureedas Rules

Loureedas Rules
Loureedas Rules

#27-Οβ

Ναι, είχαμε δύο κοινούς εχθρούς, εμένα κι εσένα

#27-Οα

Κρυβόμουν, κρύφτηκα, κρύβομαι, θα κρύβομαι.

#27-Ο

Το έγκλημα μαζί το κάναμε,
μὀνο που εσύ δεν είχες τα @@ να το παραδεχτείς κι άφησες να το πάρω εγώ όλο πάνω μου.

#26–O

Μπαμπάκα μου καταλαβαίνεις!
Δεν θα κρεμάσω τη γαλανόλευκη και φέτος
αλλά το μπλουζάκι με την μπανάνα...
είναι 2-3 οι λόγοι, εσύ τους ξέρεις. 

#5/96

Δεν τον συμπαθούσε, είχε την εξουσία της σκόνης στα χέρια του και τους έπαιζε. Του το έδειχνε κι έτσι τα αισθήματα ήταν αμοιβαία.
Σ᾽  εκείνο το δέσιμο το ᾽96 -που τράβηξαν κι αυτήν-  δεν είπε τίποτα που θα τον ενοχοποιούσε έστω στο ελάχιστο... Αυτός δεν το περίμενε! Τόση ήταν η αντιπάθεια που εισέπραττε ο Σ.
 Όταν βγήκε από τη φυλακή, μετά από τρεις μήνες περίπου, είπε στον Ι. να την καλέσει σπίτι του, αλλά να μην της πει πως θα ήταν κι αυτός εκεί. Πήγε. Μιλούσανε κανονικά πίνοντας καφέ και ξαφνικά γονάτισε μπροστά της κι άρχισε να της φιλάει τα χέρια και να την ευχαριστεί. Αυτή σοκαρίστηκε, αισθάνθηκε περίεργα. Τον ρώτησε γιατί το κάνει όλο αυτό, προσπαθώντας να τραβήξει τα χέρια της μέσα απ´ τα δικά του κι απ´ το στόμα του. Της απάντησε πως δεν περίμενε να διαβάσει τέτοια κατάθεση και για το "πως και πόσο" είχαν "μιλήσει" γι᾽ αυτόν, κάποιοι άλλοι που τον "συμπαθούσαν" πολύ. 

#24-Ο

Πολύ μισογύνης αυτός ο θεός σας!


Το παιδικό ύφος και γέλιο το υποχθόνιο του Κώστα για τις αταξίες που κάναμε,
το θυμάμαι, τον βλέπω!
Στην πολυθρόνα του.

Κι εμείς να του απαριθμούμε τα κατορθώματά μας, απ´ τον έξω κόσμο...

Ένας χρόνος μετά

















Στο κεφάλι μου η φράση
απ´ το τελευταίο σου τηλεφώνημα.
Τα βάζω με τον εαυτό μου,
που σου είπα "κοιμάμαι, πάρε αργότερα".
Ακόμη ένα "αργότερα".
Έβλεπες ένα χειμώνα χωρίς έρωτα
κι απ´ την άλλη τα κομμένα τα ποτά,
έτσι τράβηξες την πρίζα
απ´ την πραγματικότητα και τα πεζά.
Φόρεσες τα μπλε γυαλιά
καβατζάρισες την μπύρα
μπήκες μέσα στην οθόνη
και είπες: "Παίδες γειά, έρωτες και χαρά".


#22-Ο


Μόλις γυρίσαμε στο σπίτι από το θέατρο. Δεν ήθελα να συνεχίσει αυτή η κανονική βραδιά.
Ξαναφόρεσα τα παπούτσια και πήγα να βρω το κορίτσι με το τετράδιο.

#21-Ο


Όλα εκείνα τα χρόνια που μαζί του έζησε, αυτός προσπαθούσε να την σκοτώσει
με μια φωτογραφική μηχανή. Τα μάτια της όμως ποτέ δεν του τα ᾽δειξε.

#20-Ο


Στο δρόμο τα θηρία μυρίζουν την συγγένεια στο αίμα, 
ξεχωρίζουν στο βλέμμα το κοινό κυνήγι. Και είμαι ήσυχη.

#18-Ο

Αυτά τα τίποτα κατασπαράζουν τα πάντα.

Πρόσεχε!


Πρόσεχε, παρακολουθούν... 
περιμένουν πεινασμένοι λύκοι
ψάχνουν το παραμικρό σου λάθος, 
για ένα μικρό παράπτωμα
όλοι αυτοί οι σωστοί, οι γνωστικοί, 
να πέσουν και να σε ξεσκίσουν
ακόμα κι αν εσύ δεν είσαι εκεί.

#10-Ο


Σύνθεση και αποσύνθεση
Μέσα στο σήμερα χώρεσε,
μια κηδεία και μια γέννηση.

#9-Ο

Σκέφτηκα τον τίτλο για το βιβλίο-αριστούργημα που θα γράψω, "Μαντεύοντας τον θάνατό μου" θα λέγεται. Να δω αν θα πέσω μέσα!

Τίποτα #2


Υπήρξε κάποτε μια ιστορία 
που δεν έλεγε τίποτα, 
αλλά πολλοί 
είπαν πολλά γι´ αυτήν.