#18-Α

Είπε, μου είπαν, λένε... πως σαν αρκούδα τον έσερνε από δω κι από κει! Ότι είδα...

#30–N

Ευτυχώς που υπάρχουν φίλοι χωρίς ημερομηνία λήξης!

#29-Ν

Όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς θες να ξενυχτήσεις μ´ αυτόν που δεν θα σου κάνει ερωτήσεις, που δεν θα βλέπεις στο βλέμμα του την αγωνία του τι θα γίνει.

#24-Ν

Γνώρισα κι έκανα κι εγώ παρέα με μερικούς "τέτοιους" και μου είπαν πως είναι να είσαι "κάπως έτσι". 

#27-Ν

Αν θες κάποιος να φύγει γρήγορα απ´ το χώρο σου -τώρα τον χειμώνα-  όταν θα έρθει φρόντισε με κάθε τρόπο να κάνει κρύο...

#28-Να

Πόσο σπασμωδικά προβλέψιμοι είναι μερικοί...
 τόσο, που μάλλον και οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν!

#28-Ν

Μη μου ζαλίζετε το κεφάλι, 

μ´ αρέσει όταν το ζαλίζω μόνη μου

Αποστολή

Μέσα στο σκοτάδι χωρίς να τη δω, χωρίς να την καταλάβω έριξε ένα σάλτο εκεί που κοιμόμουν και μου τα εξήγησε όλα, αμέσως. Όνειρο! σκέφτηκα.
Αμέσως, ακριβώς στο επόμενο δευτερόλεπτο χτύπησε το τηλέφωνο, πετάχτηκα γρήγορα να το πιάσω, μη και ξυπνήσει τη Μ. που κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο.
 Τότε την είδα να κατεβαίνει απ´ τον καναπέ που κοιμόμουν. Κατάλαβα πως αυτή ήταν που με ταρακούνησε να ξυπνήσω, ένα δευτερόλεπτο πριν απ´ το τηλεφώνημα.
Αυτή η γκρίζα γάτα που μύρισε τον φόβο μου, μ´ ένα γρήγορο βλέμμα μου έδωσε μια πρόσκληση να τ´ αφήσω όλα και μείνω μαζί της, για να μου δείξει τον ουρανό με τα λάθη.

#26-Ν

Κάποιες λέξεις χαράζονται και στο σώμα.
Τις διαβάζεις πάνω σου μετά από χρόνια.

το ΠΟΛΥ

το ΠΟΛΥ,
για να γεμίσει η ψυχή
είναι για λίγους,
το λίγο που σ´ αφήνει άδειο
είναι για πολλούς.
Ξέρεις που είσαι,
πόσο, τι κι απο ποιον
 το έχεις πάρει.
Tο ευχαριστήθηκες;

#25–N

Τώρα;

Κόκκινο

Όλοι υμνούνε το κόκκινο, όλοι το ψάχνουν
αλλά τι φόβος μόλις σ´ αυτό φτάσουν!

Φωτογραφία

Η δύναμη της στιγμής,
με μια φωτογραφία
να την φέρνεις πίσω.
Για να ξαναγαπήσεις,
ότι έγινε εκεί
να το φέρεις πάλι εδώ.
Μὀνο αυτό βλέπω,
Αγκαλιάζω με το βλέμμα
τη στιγμή κλειδώνω
στα μάτια μέσα.
Μπένω, ζω και μένω.
Αν φύγει, χαθήκαμε στο χρόνο.

Υπόγειο

Ήξερα τι ψάχνανε μέσα στις νύχτες
 και πατούσαν τα κουδούνια.
Ψάχναν να ταΐσουν το θηρίο.
Τους άνοιξα, δεν μου είπαν τίποτα,
ανέβηκαν μερικά σκαλιά
και μετά χάθηκαν στην στριφογυριστή σκάλα
προς το υπόγειο.
Προς τα κει με τράβαγε μια μυρουδιά
που έταζε τρυφερότητα και ζεστασιά.

#13-Ν

Έλα! μόνο όταν δεν θα έχεις κάποιο σοβαρό λόγο για ξενύχτι. 

#11-Ν

Όλη την ώρα με ρώταγε πότε θα βγει η φαλακρή τραγουδίστρια να πει κανά τραγούδι να γελάσουμε, γιατί αμάν... Του εξήγησα δυσαρεστημένα, πως μόλις, πριν μπούμε στην αίθουσα, έπεσε στον έρωτα ενός πολύ γκοντού και πάνε για να τον ζήσουν στην Ανατολική Ρωμυλία.

Το Τετράδιο

Πέρναγε απ´ το σπίτι μου κάθε απόγευμα και κρατούσε ένα τετράδιο στα χέρια.

Το άνοιγε όταν ακούμπαγα τον καφέ μπροστά της και μου έδινε απ´ τις πολύτιμες ζωγραφιές του. 

Όταν τελειώνανε, έκλεινε το τετράδιο "μη σε νοιάζει" μου έλεγε, "πάω να το γεμίσω κι έρχομαι, εδώ θα είσαι;" "Ναι, εδώ".

 Και δε ρωτούσα που πήγαινε και της γεμίζανε και της ξαναγεμίζανε το τετράδιο με τις ζωγραφιές. Φοβόμουνα, δεν ήθελα να ξέρω.

Μετά από κανά δυό ώρες, όταν γύρναγε πάλι πίσω στο σπίτι, δεν μου έλεγε τίποτα για το που είχε πάει. Μόνο συνέχιζε τον καφέ της και την κουβέντα και μου έδινε πάλι το τετράδιο, γεμάτο. Για να μ´  ευχαριστήσει, για κάποιο λόγο που μόνο εκείνη ήξερε. Δεν είχα κάνει τίποτε για εκείνη, μόνο μερικούς ζεστούς καφέδες.

#10-Ν

Ο Γιαπωνέζος, με το ένα χέρι, την σταμάτησε καθώς προχωρούσε βιαστικά στο δρόμο. Δεν είχε ξαναδεί μανίκι να κρέμεται, άδειο, χωρίς να τυλίγει ένα ανθρώπινο χέρι. Κάτι της είπε για τα πολλά τα λόγια... αλλά εκείνη τη στιγμή το μυαλό της έψαχνε να βρει το χαμένο του μέλος. 

#8–N1

Θα μου τα δώσεις, το ξέρω,
σ᾽ εμένα που μ´ αρέσουν τα μυστικά
και καλά τα φυλάω

#8-Ν

Ώρες- ώρες η ψαρίλα του κόλπου που με ξέβρασε,
με κάνει να θέλω να με αλλάξω απ´ την σειρά που με έβαλα

Εξομολογήσεις: Άρωμα

Μου τα είπε όλα και την πίστεψα.
Δεν άφησε το άρωμά της πίσω. Κάτι τόσο ιερό που δένεται με το δέρμα με την μυρωδιά, την αναπνοή, δεν θα το ξέχναγε πουθενά. Ειδικά από κει που ήθελε να φύγει τόσο καιρό πριν, χωρίς ν´ αφήσει πίσω κάτι απ´ την αυτήν.
Ίσως ένα ζευγάρι παπούτσια χωρίς χρώμα, χωρίς τακούνι, να ξεχάστηκε. Να το μυρίζει κάποιος καημένος σκύλος και ν´ αναστενάζει.
Γιατί;;; Γιατί: Life is a bitch, (μέχρι και για τα σκυλιά) darling. Not a Pavlov's dog...