Μπουλσίτ

Δεν μπορούσε να βγει απ´ τα σύνορα της χώρας που ζούσε κι έτσι φόρεσε τη γούνα κάποιου ζώου,
και ξεκίνησε για το ταξίδι-απόδραση. Πηδώντας από τα καλώδια στις οθόνες, μετά στα βουνά, τα λειβάδια και με τη βοήθεια του μυαλού και της καρδιάς έφτασε τελικά στο μέρος που ήθελε. Σ᾽ αυτό με τη μία συλλαβή.
Τράβηξε το φερμουάρ κι έβγαλε τη γούνα, ξανάγινε άνθρωπος και σα να σκεφτόταν αυτό σε όλο του το ταξίδι, είπε:
 "Kαλά μου το ᾽λεγε σοφός φίλος -κι όχι μόνο- πρόσεχε τους ηλίθιους.
Τι να σου πω, πως είχε άδικο; Όχι! Απλά θα προσθέσω πως τέτοιες συναναστροφές

είναι χειρότερες κι από την χρήση βλαβερών ουσιών, δεν σου νεκρώνουν απλά εγκεφαλικά κύτταρα, καταστρέφουν την υγεία,  τρώνε πολύτιμο χρόνο από τη ζωή σου (χρόνο, που και τίποτα να μη κάνεις είναι πιο εποικοδομητικός, από το ν᾽ασχολείσαι μ᾽ έναν ηλίθιο). Όταν κόβεις το τσιγάρο η νικοτίνη δεν αρχίζει να σε κακολογεί με μικρότητες από δω κι από κει

 για την σχέση που είχατε!

Η ηλιθιότητα ανθίζει κατασπαράζοντας ότι είναι κοντά της, δεν την νικάς, το ξέρουμε...

Αλλά ας πιούμε στις γλώσσες που κατανοούμε και στην σκόρπια σελήνη μας..."

27-Ν

Οι μεταξένιες τρίχες του ζώου μου αξίζουν να ασχολείσαι μαζί τους με ιδιαίτερη προσοχή,
παρά διάφορες "τρίχες"- λόγια που σαν σκουπίδια πέφτουν και μόνο λερώνουν.

26-Ν

Ναι, αλήθεια είναι, δεν θέλω γύρω μου κόσμο.
Κάθε μέρα και περισσότερο αποφεύγω τις επαφές.
Καταλαβαίνω ακόμα, πως άρχισα να μισώ αυτούς που μισούν,
δηλαδή να γίνομαι ένας απ´ αυτούς.

Μικρό- Μεγάλο

Εύκολο το έχεις να μπει κάποιος
και να ζήσει τέτοια ιστορία;
Μεγάλωσα καλή μου φίλη
είμαι έξω απ´το χορό,
άρα είμαι σε θέση πια να δω,
πως δεν μπορεί κάποιος μικρός,
να ζήσει,
ή να σε παρασύρει σε κάτι μεγάλο...

Όπως στο μεγαλείο της αγάπης.
Αυτό δεν έχει ευελιξία.
Πως να συμβιβαστείς λοιπόν στα ημίμετρα;
Στο λίγο από κει, λίγο από δω;

Μεγάλωσα.
Ξέρω σε τι να υποκλιθώ.

24-Ν

Μην το λες, ούτε στο χιλιοστό δεν θα του μοιάσει... 

17-Ν

Σώπα! είναι πιο glam, εδώ, στον οχετό αυτής της ηπείρου, σ᾽αυτήν την μίζερη άκρη της, να ταυτίζεσαι περισσότερο με τον πόνο και την φρίκη της πόλης του φωτός, παρά με των κακομοιριασμένων της Κένυας, ή της Ρωσίας, ή του Λιβάνου. 

Δώρα - Όπλα

Τα δώρα που δεν άξιζες
όλο χαρά τα πήρες
μ᾽ αυτά σε πολεμάνε
και σε νικάνε τώρα.

Τα δώρα που δεν κράτησες
κι ό,τι έστειλες πίσω
χαμόγελα που χάρηκες
και χάδι πριν τον ύπνο.

6-Ν

Ευτυχώς που υπάρχουν αυτοί που μας χαρίζουν την ωραία ανεξίτηλη μυρωδιά τους
όταν μπαίνουν στην ζωή μας.
Έτσι δεν μένει η μπόχα κάποιων άλλων.

4-Ν

                                           Κάναμε τόσο δρόμο για γέννα ή θάνατο;

2-Ν

Δραπετεύοντας από εδώ μέσα,
παίρνω τον δρόμο και περπατώ ακριβώς πάνω στην κάθε λέξη που γράψαμε  σ᾽ αυτήν την ιστορία. Ξέρω πως ο δρόμος αυτός θα με βγάλει στο ποτάμι που βλέπω κάτω απ´ τα πόδια σου. Από εκεί θα σε κατασκοπεύω.
Μια πόρτα θ᾽ ανοίξει, για να μπω στην ομορφιά της κρυμμένης αλήθειας.

(Στα τραγούδια που μοιραστήκαμε)