Σ.

Αυτό το ζώο που για κάποια χρόνια
με προστάτευε
μπήκε σ᾽ ένα σκούρο αδιάβροχο πανωφόρι
και χάθηκε μέσα στη φθινοπωρινή βροχή.
Σ᾽ ένα όνειρο κάτι είπε για ένα θαύμα,
τις βόλτες, τα ταξίδια μας,
τις ατελείωτες αγκαλιές
και με χαιρέτησε σηκώνοντας το φρύδι.

Αρχή-Τέλος

Όταν τον ρωτάνε για εκείνη, δεν έχει κάτι να πει.
Όταν τον ρώτησε εκείνη για σένα, της είπε πάλι το ίδιο.
Όταν σε γνώρισε όμως,
ήθελε να μάθει πως όταν ήσουν μικρός
έπαιζες και κολύμπαγες σε εκείνο το ποτάμι,
ήθελε ακόμη να την ακούσεις να σου λέει
για το κοριτσάκι και για τις ώρες που ζούσε
μέσα στις αίθουσες τις κινηματογραφικές,
και πως έμπαινε στις ταινίες.
Ενώ η μαμά της έκοβε εισιτήρια στο ταμείο.
Εκεί έμαθε πως τελειώνει μια ταινία
για να αρχίσει μια άλλη.
Όμως δεν την άφησες να στα πει.

"Ξέρω"

Μόνο μ᾽ αυτούς που μπορώ να είμαι ο κάθε μου "εαυτός", 

οποιαδήποτε στιγμή και να το κατανοήσουν. Μ᾽ αυτούς και μόνο.
Αυτό είναι το σκληρό σε "ξέρω", 

που μπορεί να γίνει ξεγνοιασιά μαζί τους.
Φτου, ξελευθερία!

#ευγνωμοσύνη

Οι στιγμές που περνάω καλά είναι δώρα 

από κάποιες ψυχές,
 που σκέφτηκα 

να μη τις φέρω, 

να μην τις καταδικάσω

να ζήσουν εδώ.

Τις ακούω,
Μου το φωνάζουν μ᾽ ευγνωμοσύνη...

Η Φωλιά

Περπατώ γρήγορα
σ᾽ αυτούς δύσβατους δρόμους,
με τους ανθρώπους που μιλάνε
σε γλώσσες περίεργες
και δεν καταλαβαίνω.
Περπατώ πιο γρήγορα,
κρατώντας όσες μπορώ αναπνοές
στην Φωλιά μου να τις χαρίσω,
που την ψυχή μου αγκαλιάζει
με τη φωνή,
-που σα με βλέπει γίνεται μετάξι,-
οι λέξεις παραμύθια γράφουν,
σ᾽ ένα μαξιλάρι.
Γέρνοντας πάνω του
οι πόροι μου ξεβράζουν κομμάτια
απο τους εφιάλτες μου.
Ξέρω, μ᾽ αγαπάει,
έτσι όπως το μυαλό μου χαϊδεύει
τις σκέψεις μου θα ξεμπερδέψει.
Για να αντέξω,
όταν έξω πάλι βγω.

Thai

#Cat Nai-Harn

Thai

Μέρες γιορτής

(Εμ. Μπενάκη)
Από τη γωνία
σου ´ρχεται μια τζούρα
απαγορευμένης ελευθερίας
από τσιγάρο που έστριψαν
κάποια παιδικά χέρια.
Φτηνός καπνός,
σκοτεινά πια,
τα σοκάκια
στο κέντρο της πόλης
με τα δανεικά, δήθεν αστέρια,
που τρεμοσβήνουν
κάθε φορά που τελειώνει
η μέρα της γιορτής,
που λένε.