αφιερώσεις

Όταν ήμουν μικρή υπήρχαν οι πειρατικοί σταθμοί... κάνανε κι αφιερώσεις
.........................................
Don't hang around 'cause two's a crowd
On my cloud, baby

Το ᾽79 (Β.Π.)

Είχε ζωγραφίσει τον τοίχο -απ´ άκρη σ´ άκρη- στο πατάρι του αμαρτωλού pub Rainbow που πηγαίναμε, στην οδό Ηπείρου, Τρίγωνη πλατεία... Κιθάρα έπαιζε κι εκείνη την εποχή σπούδαζε στα ΤΕΙ της Λάρισας (κι ήταν η ωραιότερη περίοδος της ζωής του, όπως μου εξομολογήθηκε πολλά χρόνια αργότερα και πως "το ´69" που έλεγε και το τραγούδι για ᾽κείνον ήταν το ᾽79).
Όταν γκρεμίσανε το μαγαζί, όλοι στενοχωρεθήκαμε που χάθηκε μαζί κι εκείνο το αριστούργημα που μας ταξίδευε, κάθε φορά που το κοιτούσαμε.
Όλοι τον αγαπούσαν τον Βασίλη.

χρόνος πίσω #1

Aν γύρναγε ο χρόνος πίσω θα πήγαινε σε ´κείνο το μπαράκι που έβαζε μουσική, -τη Ράμπα εδώ στα Εξάρχεια,- να τον ξαναδεί να ανεβαίνει την σκάλα κούτσα -κούτσα και θα τον έσφιγγε στην αγκαλιά της. Θα έμπαινε στο πορτοκαλί DCV να πάνε μια μεγάλη βόλτα στην παραλία, για να της πει την ιστορία του ετοιμόρροπου ξενοχείου με τα φαντάσματα των ανταρτών και τους σκορπιούς.

20-I

Εποχή...
Συσφιξη σχεσεων.
Μαζι, σ´ ενα σπιτι.

9.2

Μόλις το καλοκαίρι έκανε την εμφάνισή του,
μάζεψε τα πράγματα και βρέθηκε Μαυρομιχάλη και Μεθώνης, στον 2ο όροφο. Το νοίκιασε.
Μια μέρα κι ένα βράδυ αντέξανε τον πόνο του χωρισμού.
Πήγε και την ξαναπήρε στο σπίτι τους.

PRECIOUS

 All of you guys