ΑΥΤΗ

Αυτή φταίει για όλα, 

αυτή πρέπει να πληρώσει,

αυτή έκανε όλα τα λάθη 

και πήρε τις αποφάσεις

για τη ζωή που υπολόγισες

εσύ να έχεις

και δεν σου κάθισε τελικά.

Ακούς κόσμε;

ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Δεν ήμουν στα χαρούμενα

τραγούδια που άκουγες,

αλλά το αίμα σε κάποια σου φλέβα

που να τη βρεις, δεν μπόρεσες.

Έπιανα τις σκέψεις με μια απόχη

τις άπλωνα σε μια βεράντα

διάλεγα όσες σου άρεσαν

τις ζέσταινα στη κουβέρτα

μαζί με σένα μέσα. 

Τις άλλες καταδίκαζα

στου μαχαιριού την κόψη,

μακριά σου τον θάνατο έδιωχνα

μαζί και την αρρώστεια. 

Όποια έμεινε την έκαψα

τη στάχτη στη θάλασσα έριξα,

εκτός από μία, που έκρυψα,

φωτογραφία σ᾽ ένα βιβλίο.

Και το ξέχασα

ΤΟΤΕ

Τότε που μέτραγες τα παράξενα

εγώ τα ανυπόφορα άντεχα,

παιχνίδι με μένα το έκανα

σκοινί που με έδεσα,

γυαλί που φύσηξα, 

μετά έπεσα κι έσπασα.

Ο ´Ανθρωπος-Θεός

Όταν πιστεύεις στον Άνθρωπο,
τότε εμφανίζεται μπροστά σου
και σε εκπλήσσει
τόσο όμορφα και συγκινητικά,
που δεν μπορείς να κάνεις τίποτ´ άλλο
από το ν´ αγκαλιάσεις το συναίσθημα
που γενναιόδωρα σου δίνει
και την ψυχή σου αγαλιάζει.
Όταν ο Άνθρωπος
τ᾽ ανθρώπινα πράττει,
Θεός σα να ᾽ναι μοιάζει .

Θανατηφόρες Ειρωνίες

Ο λόγος που δεν μας μπαγλαρώσαν
σε κείνη την εξακρίβωση,
ήταν το ωραίο μου φόρεμα,
το φίνο κουστούμι του
κι οι Financial Times που κρατούσε
 -όπως πάντα- στο χέρι.

Τώρα, του φόρεσε ο τύπος ένα κουστούμι
και δεν υπάρχουν λεφτά για κηδεία.

χωρίς Ζωή

Αυτή η μέρα, τόσο μεγάλη,
όσο μια ολόκληρη ζωή
που μαθαίνεις πως τελειώνει
βίαια μέσα σε μια άλλη.

Θυμάμαι τον Κώστα
με την Ζωή- τη γάτα του-
και τη Μαρία.
Τελευταία εικόνα,
ο Κώστας χωρίς τη Ζωή
σε μια μπανιέρα
γεμάτη αίματα κι ένα ξυράφι.

#15-Σ

Δεν το έμαθες; ο Bela Lugosi is dead...  dead forever!
Ψάξε άλλο δρακουλιάρη.

LUV-A

Βλέποντάς την

να χύνει δηλητήριο στο χαρτί

ζήλεψα τόσο αυτή την ηδονή,

που αφήνει πίσω μόνο στάχτη.

Με φλόγα την πυρπόλησα,

όλη την έκλεψα

με μιά βαθειά μου αναπνοή.

Δίπλα της έγειρα,

της έκλεισα το μάτι πονηρά

είχαμε ένα δικό μας κώδικα

άλλος ανάμεσά μας να μη μπει

κανείς δεν είχε το κλειδί.

Ούτε καν πλάϊ της

να μην μπορέσει να σταθεί.

Τώρα μίλα μου ψιθυριστά

με την βελουδένια σου φωνή,

ενώ το ελαφρύ σου χέρι

το μυαλό μου στοργικά να χαιδεύει

και να χύνομαι σα λάβα.

Αλλά πες μου και γι' αυτό

το βαθύ κάψιμο στο στήθος,

κάποιο θάνατο μαρτυρά

αυτή η βαριά σιωπή;

ΦΥΓΕ

Βάλε φτερά στο μυαλό, 

η καρδιά θ´ ακολουθήσει.

Αυτό θέλει, στο λέει.  

Πριν το τσιμέντο
στα πόδια σου πήξει.

Φύγε μακριά.

Κλείσε πίσω, σφράγισε καλά, 

μην αφήσεις χαραμάδα

να ξαναμπεί ότι σε έτρωγε

πάντα πείναγε και θα πεινάει

για να γεμίσει το κενό,

σε θέλει μαζί του να σε φάει

Μην κοιτάξεις πίσω λεπτό.

#10-Σ

Βρε παιδί μου, μ´ αυτά τα "σ´ αγαπώ"!!! Παραλίγο να το πιστέψω...
Αλλά ξέχασα πως ο Μπαρδέμ το λέει καλύτερα.

#8-Σ

Στάθηκε κάτω από τις νότες που έριχνε η βροχή
και χάθηκε μέσα σ´ ένα τραγούδι.

ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ

Τα βράδια, όταν όλοι κοιμόντουσαν 

αυτή πήγαινε σ´ ένα μεγάλο δωμάτιο, 

άναβε ένα κερί κι όταν δεν διάβαζε, 

κοίταζε έξω απ´ το τζάμι. 

"Ο κόσμος δεν είναι για σένα 

κι ούτε εσύ είσαι γι´ αυτόν", 

της φώναζε όποιος περνούσε 

έξω από κείνο το παράθυρο. 

Το πρωΐ κάποιος την έβρισκε 

να κοιμάται δίπλα στο λυωμένο κερί 

και την ξύπναγε να πάει στο σχολείο. 

Όταν θα μεγάλωνε ήξερε τι θα έκανε,
θα μάθαινε την τέχνη 

που θα την κράταγε μακριά τους 

και δεν θα τους ξανάβλεπε.

#7-Σ2

Πως ζούσα χωρίς εσένα;
Σαν καλοκαίρι χωρίς καρπούζι και σταφύλι!

#7-Σ1

Οι γατόμπατσοι περάσαν από το σπίτι να πάρουν το πατουσοαποτύπωμα του Λου. Αυτός αντιστάθηκε κι αφού τους έριξε από πέντε δαγκωνιές, δυό τριχωτούς εμετούς και οχτώ νυχιές στον καθένα, πήδηξε στον ακάλυπτο κι εξαφανίστηκε, αφού μου νιαούρισε το που θα είναι κρυμμένος. Παιδί μου, πρόσεχε και με τις ευλογίες μου!!! 

#7-Σ

Κάπου προς το τέλος, που μάλλον για αρχή το κόβω, ο Road Runner βρήκε τον Twitty και ... ποιός ξέρει τι!!!  Συνεχίζεται...

#6-Σ

Είναι κάποιες μέρες που ξεκινάνε άχαρα. Ένα χέρι, λες κι εμφανίζεται κι ευθυγραμίζει τους πλανήτες κι η μέρα συνεχίζει πολύτιμη κι η νύχτα μαγική.

ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

Ποιός ήταν το ψάρι

και ποιός το τηγάνι;
Ποιός έπαιξε με ποιόν;

Ποιός κέρδισε, ποιός έχασε;

Ποιός έφυγε, ποιός έμεινε;

Ποιός  έζησε, ποιός γέρασε;

Ποιος άλλαξε, ποιός γέλασε;

Ίσως υπήρξε κάποιος,

αλλά ο χρόνος

στα ψιλά τον πέρασε.

Κι όσο δεν υπάρχει πτώμα

δεν υπάρχει φόνος.

Άρα το ερώτημα είναι,

Ποιος έκανε την τρύπα στο νερό;

#5-Σ

Με δάκρυα στα μάτια, γύρισε και του είπε: Ναι, σ´ αγαπούσα 

και πάντα θα σ´ αγαπώ όπως μ´ αγαπάς κι εσύ.

#4-Σ1

Δεν ήταν χαμένος χρόνος τελικά, η παραμονή μου στον πλανήτη Ηλίθιος.
 Με βοήθησε να καταλάβω πόση δύναμη έχω και να πιστέψω σ´ αυτή.

#4-Σ

Πέρισυ έλεγες:
 "αυτόν τον χειμώνα αν δεν ερωτευτώ δεν την βγάζω"!
Σήμερα θα είχες γενέθλια... Λείπεις

#3-Σ1

Ζώντας με σκύλο και μετά με γάτα, κατάλαβα πως η εγωπάθεια κι ο χειριστικός χαρακτήρας δεν μπορεί να συνυπάρξει με τη γάτα. 

#3Σ

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που ότι δεν τους αρέσει πάνω τους, το πλασάρουν σε σένα.

 Μη μασάς.

#1-Σ

Πάντα όταν ο Αύγουστος φεύγει αισθάνομαι πιο "καθαρή". 

Λες κι αυτόν τον μήνα, 

μαζί με τον ιδρώτα αποβάλλω όλες τις τοξίνες του χρόνου.