Μακριά αυτή η αηδία από δω
δεν το χωράω όλο αυτό
"έχω ξεπουλίσει ότι είμαι και δεν είμαι,
έχω γίνει χαλί και με πατάει,
καταπίνω ότι δεν μπορώ να χωνέψω,
στου συμφέροντος χορεύω τον ρυθμό,
δεν αγαπάω,
μα πληρώνει τον λογαριασμό
και προσοχή χτυπάω"
"Δεν είναι πως λέω ΨΕΜΜΑΤΑ. Μην το εστιάζεις εκεί. Είναι πως είμαι ρομαντικός και φτιάχνω τις καταστάσεις όπως νομίζω πως τις θέλεις εσύ κι όπως αρέσουν σε μένα."
"Δεν είναι πως είμαι κυνική, απλά, κάνω την ΑΛΗΘΕΙΑ πανηγύρι."
Δεν μπορώ να μένω σε κάτι που μου είναι αδύνατον να υποφέρω.
Δεν είμαι εγώ.
Και δεν τα καταφέρνω να γίνομαι κάποια άλλη.
Ξαναγύρναω σε μένα.
Και μου αρέσει που το συναίσθημά μου δεν είναι ευέλικτο, είναι απελευθερωτικό.
Zήσαμε σ´ ένα παράδεισο
που οι άλλοι κόλαση τον λένε,
κρατηθήκαμε απ´τα τραγούδια
που κρεμόντουσαν στα χείλη
Η μοναξιά μας ζήλεψε
μας έκρυψε απ´ τον κόσμο
μας φρόντιζε, μας στόλιζε
και σκότωνε τον Αϊ Βασίλη.
Μυρίσαμε την άβυσσο
στον έρωτα ευχηθήκαμε
μιλήσαμε γι´ αγάπες, για λουλούδια,
μα ήταν πρώτη κάποιου Απρίλη.