ΦΟΒΟΣ

Αδειάζω, μόνη,
σε κενά μάτια κοιτάω
μα δε βλέπω.
Σιωπώ,
φοβάμαι να μιλάω,
φοβάμαι
του λάθους την επίπληξη.
Κάνω πως λείπω.
Κρύβομαι
και στον καθρέφτη
πλάτη γυρνάω.
Μεγαλώνω τον τοίχο
κι ο πόνος
δηλητήριο μεσα απλώνει.
Προσπαθώ να σε δω,
έστω για λίγο,
δύναμη μπας και πάρω,
αλλά πάλι, χρόνο χάνω.