Ο ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΜΜΑ #1

Μεγάλωσα παρέα με τα ψέμματα
Όπως κι αυτά μαζί μου.
Ζωή σε αίθουσα αναμονής
Μου είπαν: ‘έχε υπομονή’
Μα εγώ την ξόδεψα αλλού,
Σ’ ατέλειωτα παιχνίδια με το νου.
Το δράκο του παραμυθιού
Μου είπαν να προσέχω
Αλλά σα φύλακα καλό
Κατάφερα να έχω.
Έτρεχα, τον προλάβαινα
Στων δρόμων τις γωνίες
Και ζωντανή ξανάβγαινα
Απ’ τις λευκές πορείες.
Μ’ ελπίδες δεν με γέμιζε
Πως θα ’βρω ευτυχία,
Δήθεν πως μοιάζει η ζωή
Με μιά χαζοταινία.
Άλλα μου λέγανε μικρή
Κι αλλοιώς μετά τα βρήκα.
Αυτή της λήθης η επιλογή
Σημάδι άφησε κάποια πληγή
Και μου ´πε πως για μια ζωή
Συνέχεια θε να αιμορραγεί.