Τα σύννεφα είναι γεμάτα όνειρα
βρέχει,
όνειρα με χρώματα
απλώνω τα χέρια στη βροχή
και τα γεμίζω με μπογιές.
Μ´ αυτές που κάποτε,
παλιά,
ζωγράφισα μια πόρτα μαγική,
δεν μπήκες με τη σιγουριά
πως για ν´ ανοίξει ήθελες κλειδί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου