LoureedasRules

Loureedas Rules

Loureedas Rules
Loureedas Rules

#25Α

50! μισός αιώνας ζωής! Καιρός να κάτσεις να σκεφτείς, να γράψεις, να ξεγράψεις και να πετάξεις ότι δεν σου κάνει.

ΑΝΑΜΝΗΣΤΗΡΑΣ


Η ζέστη λυώνει τις σκέψεις,
τα καλοκαιρινά φεγγάρια
σα μεθυσμένα ποτά
ξεβράζουν τοξίνες
πάνω σε κεντημένα σεντόνια
Να ξεδιψάσεις θες
θρυμαρισμένος πάγος,
τι είπα, τι λες,
παγοκόφτης
κι ένας ανεμιστήρας,
αναμνήσεις σκορπάει
το χτες, τα κρυφά τίποτα,
μαζί με τις στάχτες.

#23-Α


Όταν σκάβεις το λάκκο του άλλου σκέψου πως, αυτός ο άλλος, ίσως να είναι μεγαλύτερος σου και να μη χωρέσει μέσα
ή
να σε βλέπει να σκάβεις και να σε αφήσει με το φτυάρι στο χέρι.

#22-A

Η λύτρωση ήρθε με έναν θάνατο μέσα. Τίποτα δεν γίνεται ανώδυνα.
Ειδικά όταν ο χρόνος το κάνει κομμάτι του εαυτού σου.
Ακρωτηριασμός.

#20–A

Μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του Marlon Brando,
 στο πίσω μέρος μιας μαθητικής ταυτότητας,
 κλείνει το μάτι στο κοριτσάκι που ετοιμάζεται για το σχολείο.
Όταν θα μεγαλώσει θα μπει σε κάποια οθόνη
 και θα μείνει εκεί, για πάντα, στην αγκαλιά του.

ΜΕ ΑΙΜΑ


Αυτή η βαριά ανάσα μου μέσα,
κλειστή σε μπουκάλι με πώμα 
πιστεύω πως θα ελευθερωθεί
θα βρει το δρόμο για να βγει.
Χαράζω άλλη μια πληγή 
να βγει το δηλητήριο έξω
ένα σημάδι ακόμα
για να καθαρίσει το αίμα την ψυχή.

#19-Α

Μπορεί να μην ήταν αυτό που ήθελα να νοιώσω αλλά αξίζει αυτό που κέρδισα, από κει που πέρασα.

#18-A

Τα λάθη μου, τα κάλλη μου.

ΜΑΤΙΑ ΒΙΟΛΕΤΙΑ


Διάλεξε ένα ζευγάρι άλλα μάτια,
βιολετιά, "σαν της Λιζ Τέϋλορ", είπε.
Έχασε την ταυτότητα,
έβγαλε καινούργια
που έγραφε το χρώμα 
που εκείνη ήθελε.
Τα φόρεσε κι έφυγε.
Χάθηκε σε άλλο παραμύθι.
Δεν την ξαναείδα,
από τότε που τον κόσμο 
με άλλο χρώμα 
το βλέμμα της αγκάλιασε.

#12-Α2


Μερικοί άνθρωποι έχουν το χάρισμα με το ταλέντο τους (και με την στάση τους στη ζωή) μέσα από μια οθόνη, ή μέσα από ένα ζευγάρι ηχεία, να γίνονται τόσο δικοί σου! Πολλές φορές τους θεωρείς πιο κοντά σου κι από άτομα που ξέρεις στην πραγματική σου ζωή. 

#12-Α1

Μην ανησυχείς Λουριδάκι μου, μια αυπνία είναι θα περάσει με το ξημέρωμα.Συμβαίνει σε μας που είμαστε οι καλύτεροι.
Ειδικά με τα φεγγάρια του Αυγούστου.

#12-Α


Τα κανάλια που πέρασα και που περνάω 
της Βενετίας στο μυαλό  μου πως είναι τα φτιάχνω.

#11-Α1

Μπαίνω στο μπαούλο παρέα με τον Λου
πάμε ν´ αρχίσουμε άλλη ζωή, στο αλλού.

#11Α

Μου λείπουν φίλοι που φύγαν

ΖΗΛΕΥΩ


Ζηλεύω την άνεσή σου 
να πηδάς και να μπαίνεις
απ´ τη μιά ταινία στην άλλη,
με το ένα χέρι να καπνίζεις
και με το άλλο ζωή να δίνεις
σ᾽ όποιον σε πλησιάζει.
Ενώ εσύ μια ζωή
τον θάνατο είχες εραστή,
μόνο σ᾽ αυτόν ήσουν πιστή,
μόνο αυτόν ζήλευες
όταν με άλλες τον έβλεπες
να ερωτοτροπεί.

ΚΡΥΦΗ ΓΩΝΙΑ


Η μέρα με κούρασε
κάνω νόημα στη νύχτα να ´ρθει.
Μόλις τελείωσα
ένα κρυφό, μυστικό πέρασμα 
που χρόνια έχτιζα,
απ´ την καρδιά
στο μυαλό με οδηγεί
και μ´ εξαφανίζει 
σε κάποια γωνία, κρυφή

Άνοιξα τα μάτια 

και είδα τα δικά σου,
σα να ᾽ταν όνειρο 
Είναι η ώρα 
στην κρυφή μου γωνιά
να μπω, να ξεκουραστώ
στην δικιά μου χώρα.

#9-α4

Μάτια που δεν βλέπονται, γίνονται αυγά και τρώγονται. Αυτά!

#9-α3

Αυτός ο μήνας μια ζωη είναι των άκρων.

#9-α2

Διαβάζοντας τους ανθρώπους μέσα από τοίχους, πάνω σε τοίχους.

#9-α1

Οι σχέσεις που δίνουν χρώμα στη ψυχή και στη ζωή, είναι αυτές που έχεις την ανάγκη να το πεις. Αλλά και να το ακούσεις.

#9α

Πέρασα μια καταδίκη σε θανάσιμη ζωή, η ειρωνία όμως έφερε την ανάσταση.

#8A

Σήκωσα τα μάτια στον ουρανό, έψαξα, δεν είδα κανένα αστέρι να πέφτει. Άναψα ένα τσιγάρο και το πέταξα απ´ το μπαλκόνι στον ακάλυπτο.

#32

Όταν ήμουν μικρή το διάστημα το είχα στο μυαλό μου κάπως σαν ένα λούνα-παρκ.

ΜΕΤΑ

Το είχα δει την πρώτη μέρα
με την άκρη του ματιού
που ενώ οι άλλοι δεν είχαν ιδέα
έχυνες το δηλητήριο του φιδιού.
Φορώντας την καλή στολή
με το βλέμμα που πείθει
μίλαγες δήθεν για όνειρα
κι όποιος φάει το παραμύθι.
Τα άκουσα, την επιφάνεια χάϊδεψα
και μέσα του χώρεσα μια αφορμή,
ένα σωλήνα δοκιμαστικό,
μια μάσκα και μια θάλασσα.
Έκανα χώρο στο χρόνο να περάσει,
χαράμησα κάμποσα φεγγάρια και μετά,
όλα τα χάρισα σε μια μπόρα περαστική.




#31

Εκεί που ήμουν λίγες μέρες πριν, απ´ τα ανοιχτά παράθυρα άκουγες τον ήχο της θάλασσας. Εδώ που είμαι, ο ήχος των ειδοποιήσεων του facebook, σπάει με αφόρητη γλύκα τη σιωπή της υγρής νύχτας!!! Olala

#30

Η γάτα, μου χάρισε μια απ´ τις ζωές της
μετά έδωσε ένα σάλτο κι εξαφανίστηκε
μέσα σε καφάσια με λεμόνια και κεράσια.

#29

Ένα φιλί που ξεκίνησε 25 χρόνια πριν.

#28

Τη σελίδα τη γυρνάς, δεν την σκίζεις.

#27

Μια γκρίζα γάτα μου έδειξε το χώρο που έδωσα. Κι ήρθε ένας Αύγουστος και μου τον έφερε πίσω.

#26

Όλα αλλάξανε με μια μαγική φράση. "Όχι, δεν φοβάμαι πια τις γάτες".