Ένας χρόνος μετά

Στο κεφάλι μου η φράση
απ´ το τελευταίο σου τηλεφώνημα.
Τα βάζω με τον εαυτό μου,
που σου είπα "κοιμάμαι, πάρε αργότερα".
Ακόμη ένα "αργότερα".
Έβλεπες ένα χειμώνα χωρίς έρωτα
κι απ´ την άλλη τα κομμένα τα ποτά,
έτσι τράβηξες την πρίζα

απ´ την πραγματικότητα και τα πεζά.

Φόρεσες τα μπλε γυαλιά
καβατζάρισες την μπύρα
μπήκες μέσα στην οθόνη
και είπες: "Παίδες γειά, έρωτες και χαρά".