Το Τετράδιο

Πέρναγε απ´ το σπίτι μου κάθε απόγευμα και κρατούσε ένα τετράδιο στα χέρια.

Το άνοιγε όταν ακούμπαγα τον καφέ μπροστά της και μου έδινε απ´ τις πολύτιμες ζωγραφιές του. 

Όταν τελειώνανε, έκλεινε το τετράδιο "μη σε νοιάζει" μου έλεγε, "πάω να το γεμίσω κι έρχομαι, εδώ θα είσαι;" "Ναι, εδώ".

 Και δε ρωτούσα που πήγαινε και της γεμίζανε και της ξαναγεμίζανε το τετράδιο με τις ζωγραφιές. Φοβόμουνα, δεν ήθελα να ξέρω.

Μετά από κανά δυό ώρες, όταν γύρναγε πάλι πίσω στο σπίτι, δεν μου έλεγε τίποτα για το που είχε πάει. Μόνο συνέχιζε τον καφέ της και την κουβέντα και μου έδινε πάλι το τετράδιο, γεμάτο. Για να μ´  ευχαριστήσει, για κάποιο λόγο που μόνο εκείνη ήξερε. Δεν είχα κάνει τίποτε για εκείνη, μόνο μερικούς ζεστούς καφέδες.