Δεν ήμουν στα χαρούμενα
τραγούδια που άκουγες,
αλλά το αίμα σε κάποια σου φλέβα
που να τη βρεις, δεν μπόρεσες.
Έπιανα τις σκέψεις με μια απόχη
τις άπλωνα σε μια βεράντα
διάλεγα όσες σου άρεσαν
τις ζέσταινα στη κουβέρτα
μαζί με σένα μέσα.
Τις άλλες καταδίκαζα
στου μαχαιριού την κόψη,
μακριά σου τον θάνατο έδιωχνα
μαζί και την αρρώστεια.
Όποια έμεινε την έκαψα
τη στάχτη στη θάλασσα έριξα,
εκτός από μία, που έκρυψα,
φωτογραφία σ᾽ ένα βιβλίο.
Και το ξέχασα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου