ΣΤΑΧΤΕΣ

Δεν πρόλαβα το τραίνο,
μαζί δεν φύγαμε
και δεν θα φτάσουμε
μαζί στο τέλος.
Έμεινα να μαζεύω
στάχτες από σελίδες
γραμμένες με της καρδιάς μας το αίμα.
Το ρεύμα απ' το ανοιχτό παράθυρο
σκόρπισε τις στάχτες παντού
Θέλω να ξεσπάσω τώρα,
να κλάψω δυνατά,
να πιω πολλά ποτά,
το σπίτι να το κάψω.
Έλα και πάρε με μαζί σου
Μη μ' αφήνεις μόνη
Δεν μου 'μεινε δύναμη
Άλλη για να φωνάξω
δες πως η ματιά μου λυώνει
Μπρος σ' αυτον τον εφιάλτη
Που δεν έχει χώρο για συγνώμη
Μπες μέσα μου
Θέλω να κλάψω πάλι