Τόσα ζόρια σε κρατάνε δεμένο
στο πίσω το βαγόνι του τρένου
σ' ενα σταθμό σταματημένο
που δεν θα σε πάει πουθενά.
Να κρατάς προσπαθεις
ανοιχτά τα μάτια,
μη κοιμηθείς
και δεν σηκωθείς, να σταθείς
όρθιος ξανά στα πόδια.
Μη κάνεις το λάθος κι αφεθείς
Στα χέρια του ξανά
Ξεσκονίζεσαι για να φύγεις
Αλλα πάλι μένεις
Ο ζυγός έγινε πιο βαρύς
και ξαναπέφτεις.
Αυτός ο κύκλος κρατάει αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου