ΑΝΑΠΝΟΕΣ

Πήρα μερικές παγωμένες ανάσες

και γύρισα να στις χαρίσω

Σου έγραψα άλλο ένα γράμμα

μα ήρθε πάλι πίσω.

Χάθηκα σε κάποιες γωνίες

περιμένοντας να γεμίσω

τον πόνο με καπνό

τελειωμένα τσιγάρα

έτοιμη να τα σβήσω

μα απ´ τις κάφτρες άναψα 

τις καραμελλένιες πορείες.

Και πάλι με ανάσες βαριές 

να σχεδιάζω τις ιστορίες

σα μαύρες πινελιές

σ´ ασημόχαρτα πάνω

με χολωμένες αναπνοές,

γραμμές παλάμης

που τις χαράξανε οι μοίρες.

Φτιάχνω ένα σπίτι και μέσα μπαίνω,

σ’ ένα χαρτί θα προσπαθήσω

το θάνατο μου να χωρέσω.

Φοράω τα καλά μου ρούχα

κάθε μέρα, για να είμαι όμορφη

όταν θα έρθει να με βρει.

Πάνω στις μαύρες μου γραμμές

ακροβατώ, μη και χάσω

τη μία μαγική στιγμή

που ο χρόνος δώρο θα μου κάνει.