Μπουλσίτ

Δεν μπορούσε να βγει απ´ τα σύνορα της χώρας που ζούσε κι έτσι φόρεσε τη γούνα κάποιου ζώου,
και ξεκίνησε για το ταξίδι-απόδραση. Πηδώντας από τα καλώδια στις οθόνες, μετά στα βουνά, τα λειβάδια και με τη βοήθεια του μυαλού και της καρδιάς έφτασε τελικά στο μέρος που ήθελε. Σ᾽ αυτό με τη μία συλλαβή.
Τράβηξε το φερμουάρ κι έβγαλε τη γούνα, ξανάγινε άνθρωπος και σα να σκεφτόταν αυτό σε όλο του το ταξίδι, είπε:
 "Kαλά μου το ᾽λεγε σοφός φίλος -κι όχι μόνο- πρόσεχε τους ηλίθιους.
Τι να σου πω, πως είχε άδικο; Όχι! Απλά θα προσθέσω πως τέτοιες συναναστροφές

είναι χειρότερες κι από την χρήση βλαβερών ουσιών, δεν σου νεκρώνουν απλά εγκεφαλικά κύτταρα, καταστρέφουν την υγεία,  τρώνε πολύτιμο χρόνο από τη ζωή σου (χρόνο, που και τίποτα να μη κάνεις είναι πιο εποικοδομητικός, από το ν᾽ασχολείσαι μ᾽ έναν ηλίθιο). Όταν κόβεις το τσιγάρο η νικοτίνη δεν αρχίζει να σε κακολογεί με μικρότητες από δω κι από κει

 για την σχέση που είχατε!

Η ηλιθιότητα ανθίζει κατασπαράζοντας ότι είναι κοντά της, δεν την νικάς, το ξέρουμε...

Αλλά ας πιούμε στις γλώσσες που κατανοούμε και στην σκόρπια σελήνη μας..."