βόλτα

Στην αρχή της κάθε βόλτας χανόμαστε στις μυρωδιές που προσπαθούμε να κλέψουμε
περνώντας από κάποιο μαγαζί που πουλάει τις αναμνήσεις, σε δοκιμαστικά γυάλινα ακριβά μπουκαλάκια με vaporizateur. Χώνουμε τη μύτη μέσα στον αέρα με τις σταγόνες και σκεπάζουμε τα μάτια με κουρτίνες ημιδιάφανες.
Δεν θα μας χωρίσουν. Δεν μας χωρίσανε ποτέ.
Άλλη μια χούφτα αρωματικές καραμέλλες να φύγει η γεύση του δυσάρεστου και συνεχίζουμε για άλλη μια βόλτα.
Ξεχνιόμαστε με τα ρολόγια που δείχνουν άλλη ώρα και προσποιούμαστε πως δεν πέρασε ο χρόνος. Πως δεν φτάσαμε ως εδώ. Πως ποτέ δεν θα γίνουμε έτσι όπως ... ;;;

Στο τέλος της βόλτας χαρίζουμε ένα φιλί γεμάτο φόβο. Το φόβο του τελευταίου.
Της τελευταίας βόλτας.