Πέρισυ και φέτος δεν χτύπησε το κουδούνι για τα κάλαντα.
Την παραμονή σε κάποιο δρόμο μια παρέα ατρόμητων παιδιών,
σχεδιάζε επιθέσεις με κλωτσιές στο καλάμι σ' αυτούς που θα προσπαθούσαν να τους κλέψουν τις εισπράξεις τους απ΄ τα κάλαντα (έκανα δήθεν πως κοίταζα κάποια βιτρίνα και κρυφάκουγα τα σχέδια τους).
Τα παιδιά φοβούνται να χτυπήσουν την πόρτα μας. Φοβούνται το τέρας που θα αντικρίσουν όταν ανοίξει αυτή η πόρτα. Αν ανοίξει...
Κι αυτά που δεν φοβούνται να την χτυπήσουν δεν είναι πια παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου