Σαν Σήμερα

Σαν σήμερα, πριν 25 χρόνια στη "Ράμπα" -το στέκι που έβαζα για κάποια χρόνια μουσική-, όλοι αναρρωτιόμασταν αν ήταν αλήθεια ή ράδιο αρβύλα, πως ο Π. Σιδηρόπουλος ανέβηκε στο αλογάκι του και μας χαιρέτησε, (Καουμπόϋ ξεκαουμπόϋ και τα λοιπά και τα λοιπά) Αλήθεια ήταν...
Σαν σήμερα, πριν 7 χρόνια  στο σπίτι μου στην Ιπποκράτους -μέσα στην ζαλάδα κάποιας θεραπείας- αναρρωτιόμασταν γιατί σκοτώνουν τα παιδιά όταν τα βλέπουν ν᾽ ανεβαίνουν πάνω στα άλογα  με τη δίψα να τρέξουν για εξερευνήσουν απλά τη ζωή, την ζωή τους...

Όσο για τον τίτλο του τραγουδιού, 
σίγουρα υπάρχει πάντα κάποια αιτία... φανερή, κρυμμένη.
Κι αν είναι αυτή η αιτία ή είναι κάποια άλλη έχει σημασία,
γιατί κρατάει την σημαία του θανάτου.

(Σήμερα περιμένω να πούμε κάποιες ιστορίες που γράφονται ήσυχα, κάπου μέσα 
και δεν τις φωνάζουν στου κόσμου την υστερία)